Symbolic Gids Uw bron van informatie op uw persoonlijke ontdekkingsreis
In een verscholen wereld vol puur natuur, ergens in de Antwerpse Kempen word ik warm, zelfverzekerd maar aftastend begroet door Jorunn (30). Onder de indruk van haar woonomgeving steek ik gelijk van wal met mijn vraag wat spiritualiteit voor haar betekent.
Jorunn: “Het is ook een zoektocht naar zingeving, het ontastbare en het niet materiële. Ik ben nu 5,5 maand zwanger. Het plotse overlijden van mijn vader vorige zomer heeft me aan het denken gezet. Ik heb altijd vrijheid willen hebben en veel kunnen reizen. Maar ineens besefte ik dat een hechte familieband heel belangrijk is. Het is de natuur die laat sterven en geboren worden. Het helpt je om te relativeren.”
Op deze plek is het vast niet moeilijk om tot jezelf te komen, te rusten en inspiratie te vinden. Deze plek vraagt er zelf om, om het ten volle aan te gaan! Dit heeft Jorunn wel nodig want het verlies van haar vader was voor haar een traumatische ervaring.
Vorige zomer ging Jorunn samen met haar broers en haar vader op survival tocht van 7 dagen in de Franse Alpen. Deze reis was wel een héél bijzondere blijkt achteraf, want de 3de dag, na een zware maar prachtige trekking, is Jorunn’s vader plotseling overleden.
Jorunn: “Dit was voor mij een intense ervaring, temeer omdat ik hem gevonden heb.”
Jorunn, haar familie en vrienden hebben er met vereende krachten voor gezorgd dat hij thuis zou geraken en met succes. De eerst volgende dagen zijn als een waas voorbij gegaan, het kon ook niet anders, gewoon gaan en verstand op nul.
De opbaring, de begrafenis, alles werd zorgvuldig voorbereid, zelfs tot de doodskist toe, die werd eigenhandig door een vriend van haar vadergemaakt. De afscheidsviering was héél symbolisch en sereen. Haar vader had het ook niet anders gewenst. Nadien kwam de verwerking.
Jorunn: “Ik heb een mooie pijn gehad en geen spijt van “had ik maar….” want we zijn zo bewust met elkaar omgegaan die laatste vakantie. Alsof dit zo had moeten zijn. Elke stap, klim en woord is in mijn geheugen gegrift”
Heb je nooit via een medium of welk kanaal dan ook, proberen contact te krijgen met je vader?
“Weet je, doodgaan is een proces en moet je niet forceren. Als er nood is aan contact van één van beide kanten, komt het er wel van. Ik heb veel vertrouwen in de dingen zoals ze zijn of op mijn pad komen. Ik kom op mijn eigen manier tot verwerking toe.”
Jorunn’s vader was idealistisch en geloofde ook steevast in reïncarnatie. Dit maakte het voor haar ook makkelijker om los te laten en te plaatsen.
“Spijt hebben is een verloren emotie” zegt ze resoluut.
Jorunn: “Ik had een fantastische opvoeding. Van thuis uit ben ik heel natuurgebonden opgevoed geweest en werd enorm aangemoedigd in alles wat ik deed. Als tiener ben ik nooit echt rebels geweest en voelde mij al jong verantwoordelijk voor mijn woorden en daden. Mijn dagen waren vooral gevuld met gedichten schrijven en praten. “
De uitdrukking “You have to travel light” heeft haar doen inzien dat ze als kind iets te serieus in het leven stond. En dat heeft ze sindsdien resoluut veranderd.
Jorunn: “Ik heb al heel wat ervaringen bij elkaar gesprokkeld en ben dan ook dankbaar voor de dingen die op mijn pad zijn komen. Vroeger zou ik makkelijk van een probleem weggelopen zijn. Maar nu heb ik ingezien dat crisissen of problemen er zijn om in de ervaring te gaan en te groeien als mens. Nu wil ik niet meer vluchten maar ga het gewoon aan!”
Van mijn vader heb ik geleerd om voluit te leven en “vertrouwen te hebben” Ik zou niet gewoontjes kunnen leven, daar is het mij te saai voor. Ik moet voelen dat ik leef, spanning en avonturen beleven. Net zoals “Thorgal” mijn stripheld van vroeger! Als ik dan iets soortgelijks had meegemaakt noemde ik dat “Een Thorgal-moment” J
“Van nature ben ik een echt buikmens. Ik moet de synergie van het leven voelen. Muziek is de verlengbuis en mijn taal, net zoals mijn vader. “
Voor hem en ook om haar persoonlijk verlies te verzachten zette ze woorden en gevoelens neer op de muziek van Simon van het lied “Requiem“.
Jorunn: “Van inborst ben ik nuchter maar tegelijkertijd ook héél intuïtief. Mij zie je niet zomaar hals over kop in een avontuur springen, daar ben ik te verantwoordelijk voor!
“Carpe Diem” is sinds mijn prille jeugd mijn motto, dit schreef ik altijd op al mijn pennenzakken.”
Aumée: “Jorunn is duidelijk iemand die je, net zoals de meeste interessante mensen, niet zomaar in een hokje kan plaatsen!
Dank je wel Jorunn!
