Inspiratiepad

Als ik zit te denken over een nieuw stukje voor symbolic komt de weegbree naar voren. Zo’n plantje wat je zo gauw vergeet omdat het zo gewoon is. We kennen de grote weegbree, de platgetrapte en afgemaaide bladeren. Zo bijzonder dat de weegbree gewoon doorgroeit. Nou ja, wel gebutst en veel kleiner.

Teveel besmet en bezoedeld met dwaasheid. Er zijn teveel kinderlijke en naïeve voorstellingen en afbeeldingen van gemaakt. In afwachting van iets beters, Spreek ik graag van: “De Universel Software” die de ganse Kosmos van alle tijden beheerst en stuurt.

Zeven jaar terug, of is het alweer acht? kwam ik in dit huis wonen. De tuin was kaal en ouderwets ingericht. De grond zag er grijs uit van armoede en kunstmest. Nadat we de grond verwent en allerlei kruiden hadden geplant groeide er opeens een vlier. Ik was zo blij! De vlier is zo krachtig en ze geeft zoveel raad. Het mooie is dat in vroeger tijden men altijd een vliertak plantte bij een nieuw huis om vrouw Holle’s hulp en zegen in te roepen over het gezin wat er ging wonen.

Een ander kruid dat ik wil voorstellen als absolute opbouwer van de weerstand is de Oost Indische kers. De prachtige oranje en soms naar rood kleurende bloemen. Het zijn net elfenmutsjes. En de lichtgroene, bijna ronde bladeren lijken op een schild van ridders. Net of het wil zeggen dat je de griep en verkoudheid af kan weren.

De paardebloem is een plant die heel veel mensen weg willen hebben uit tuin en gazon. Toch is het een belangrijk geneeskruid. In de tuin groeit wat je nodig hebt. En wat je uit wil roeien zou je eens een kopje thee van moeten zetten. Daar zijn veel verhalen over die dit ondersteunen.

Dit zal je misschien raken tot diep in je hart, want het is een fantastisch verhaal! In Phoenix, Arizona, keek een 26‐jarige moeder neer op haar zesjarige zoon, die leed aan terminale leukemie. Hoewel haar hart vol droefheid was, voelde ze zich ook vastbesloten.

Eens te meer wordt bewezen dat echte schoonheid van binnen zit! Gedichtje voor de dames, en ook een beetje voor de mannen!

Om deze tijd komt de dip voor mij. Af en toe ruikt het naar lente, de sneeuwklokjes staan al te klingelen en de knoppen zwellen op om straks open te gaan. Maar het duurt allemaal nog zo lang voor het echt zo is. Sombere gedachten, geen puf meer en gemopper zijn niet van de lucht. Ieder jaar komen er weer een aantal mensen die last hebben van de voorjaarsblues bij mij in de praktijk terecht.

De winter is in volle gang. Vorst en gure wind, regen en zonneschijn. Soms is het weer om even zonder jas naar buiten te gaan en het volgende moment zijn de handschoenen vergeten. Weer dus om verkouden te worden. Verschillende mensen klagen over een verstopte neus. Daardoor een slechte nachtrust en bang voor voorhoofdsholteontsteking of keelklachten.

De anonieme man die het volgende verhaal vertelt en laat circuleren via internet, leert ons hoe een klein gebaar een grote impact kan hebben op een mensenleven. Een bijzonder pakkend verhaal. Misschien wel de mooiste kerstboodschap die ik tot nog toe ontving.