De religieuze mens blijf doen wat menselijkerwijs mogelijk is maar hij doet dat zonder spanning te creëren. Doordat wij heel kleine, nietige atomen zijn in het heelal, liggen de zaken nogal gecompliceerd. Niets hangt alleen maar van mijn inspanning af. Er is een ongelofelijk ingewikkeld netwerk van energiebanen. En die zijn allemaal medebepalend voor de uitkomst. Hoe kan ik bepalen wat de uitkomst is? Maar als ik niets doe, maakt dat toch wel verschil. Ik moet handelen maar ook leren er niets van te verwachten. Dan is doen een vorm van gebed, zonder de wens dat ik het resultaat moet kunnen bepalen. Dan is er geen teleurstelling. Vertrouwen kan je helpen om vrij van frustraties te leven en als je de kameel vastbindt zal dat je helpen om vol levenslust te zijn, te leven met volle teugen.
Deze soefiwijsheid wenst zich een derde type mens, de reële mens. Dat is een mens die weet hoe hij moet handelen en hoe hij niet moet handelen, die weet te handelen als dat nodig is en dan `Ja!’ kan zeggen, en die ook weet wanneer hij niet-actief moet zijn en dan `Nee!’ kan zeggen; iemand die overdag zo wakker is als maar kan en die ’s nachts heel diep kan rusten; iemand die weet hoe hij moet inademen en hoe hij moet uitademen, iemand die het levensevenwicht heeft gevonden.
Het gezegde `Vertrouw op Allah maar bind eerst je kameel vast’ is ontleend aan een anekdote:
Een meester was met een van zijn discipelen op reis. De discipel had te horen gekregen dat hij voor de kameel moest zorgen. Op een nacht arriveerden ze doodmoe bij een caravanserai . Het was de taak van de discipel om de kameel vast te binden maar dat was hem te veel werk en hij liet de kameel buiten staan. In plaats daarvan bad hij tot God: `Zorg voor de kameel,’ en viel in slaap.
uit de Osho Transformatie Tarot
…inspiratie voor het speelse in elke dag