The Journey / De reis

Laat de hele reis `van tot hier’ iets zijn waar je hartelijk om kunt lachen.

Mevlana Jalaluddin Rumi, een van de grootste soefimeesters, heeft het zo prachtig gezegd:

Kom, kom, wie je ook bent,
zwerver, aanbidder, boekenwurm…
om het even wie.
Onze karavaan is er niet een van wanhoop.
Kom, zelfs als je je gelofte
duizendmaal hebt gebroken.
Kom, kom, nogmaals kom.

Sta eens even stil bij die prachtige regel `Onze karavaan is er niet een van wanhoop.’ Ik kan dat ook zeggen want wij vormen geen karavaan van wanhoop maar een stoet van feestvierders: wij vieren het leven. Er zijn mensen die louter uit ellende religieus worden. Wie louter uit ellende religieus wordt, laat zich door een verkeerde gedachte ertoe bewegen. En als de eerste stap verkeerd is, kan het nooit goed aflopen.

Word religieus uit blijdschap, uit de ervaring van de schoonheid om je heen, om het ongelofelijke levensgeschenk dat je van God ontvangen hebt. Word religieus uit dankbaarheid, uit erkentelijkheid. Jullie tempels, kerken, moskeeën en gurudwaras zitten vol mensen die er ellendig aan toe zijn. Ze hebben van jullie tempels helse oorden gemaakt. Die mensen komen daar omdat het leven voor hen ondraaglijk is. Ze kennen geen God en ze zijn daar ook niet in geïnteresseerd. Ze bekommeren zich niet om waarheid, ze gaan niet op zoek. Ze zijn daar alleen om getroost en opgebeurd te worden. Vandaar dat ze op zoek gaan naar iemand die hun een goedkope overtuiging kan aansmeren waarmee ze hun leven kunnen opkalefateren, hun wonden verhullen, hun ellende verdoezelen. Ze zijn op zoek naar een valse bevrediging.

Onze karavaan is er niet een van wanhoop. Het is een tempel van vreugde, van lied en dans, van muziek en creativiteit, van liefde en leven. Het doet er niet toe wie je bent. Je kunt alle regels overtreden hebben, de gedragsregels, de regels van de moraal. Iedere mens met een beetje pit moet wel met de regels in aanvaring komen. Ik ben het met Jalaluddin Rumi eens als hij zegt:

Kom, zelfs als je je gelofte duizendmaal hebt gebroken.

Het kan niet anders of intelligente mensen moeten al hun geloften heel vaak breken want het leven verandert voortdurend, de omstandigheden wijzigen zich voortdurend. En de gelofte is onder pressie afgelegd, misschien uit angst voor de hel, door de wens om in de hemel te komen, om het respect van je medeburgers te genieten… Ze komt niet uit je diepste kern. Wanneer iets uit je allerdiepste innerlijk komt, word je dat nooit ontrouw. Maar dan is het ook geen gelofte geweest maar iets dat net zo vanzelfsprekend is als ademen.

Kom, kom, nogmaals kom!

Iedereen is welkom, zonder enig voorbehoud. Je hoeft aan geen enkele voorwaarde te voldoen. We beleven nu een tijd die behoefte heeft aan krachtige rebellie tegen alle gevestigde godsdiensten. De wereld heeft wel behoefte aan religiositeit maar niet meer aan religies. Dus geen hindoes meer, geen christenen, geen moslims maar wel zuiver religieuze mensen, mensen die een groot respect hebben voor zichzelf.