Hooggevoelige kinderen en vakantie.

‘Ik krijg er geen beeld bij’

Hoog gevoelige kinderen zijn vaak beelddenker. Als ze ergens aan denken zien ze vaak van alles voor zich en daarop baseren ze hun vervolgacties. Maar wat zien ze als hun ouders het hebben over de camping op Italië? Tenten waarschijnlijk, caravans, een zwembad, en een winkeltje. Toiletgebouwtjes en andere zaken, die ze zich waarschijnlijk nog herinneren van een vorige keer. En als ze dan aankomen, ziet het er heel anders uit dan ze hadden verwacht en dat kan stress opleveren.
Het eerste beeld dat ze kregen blijft ook vaak hangen en op dat beeld baseren ze hun gedachten over komende situaties.
Als ze niet weten wat ze kunnen verwachten, kunnen ze daarentegen soms ontzettend gaan piekeren. En bij elke gedachte floept een bijbehorend beeld te voorschijn, met de daarbij passende emoties. Denken ze bijvoorbeeld aan de mogelijkheid bij een ongeluk betrokken te raken, dan ‘zien’ ze dat helemaal voor zich en dragen de schrik diep in hun hart met zich mee. Voor anderen is dit vaak niet zichtbaar en dus worden deze zorgelijke gedachten niet met anderen gedeeld.

Het weggaan gaat misschien ook gepaard met stress. De hele week, zo niet weken voorafgaand, hebben ze zich voorgesteld hoe heerlijk het zal zijn om weg te gaan, met vakantie gaan is iets geweldigs. Als je al zo vaak hebt meegemaakt in je hoofd dat je dat deed, zie je er op de dag zelf misschien wel erg tegenop. En dan kom je een beetje stuurs over. Je hebt geen zin meer. Onbegrijpelijk voor de omstanders: het is toch leuk om met vakantie te gaan?

Wennen aan de energie van anderen of een andere plek

Het is twee dagen rijden, wordt er verteld. We komen door Duitsland en Zwitserland en gaan via de Italiaanse Alpen de grens over.
Twee dagen in een krappe omgeving, een blik op vier wielen, omringd door een paar andere gezinsleden, levert veel stress op. Hoog gevoelige kinderen hebben ruimte en verse lucht nodig om zich prettig te kunnen voelen. Ik heb ze ooit wel kanariepietjes genoemd. In de mijnen werden kanaries meegenomen, die van hun stokje vielen bij gas in de ruimte, een teken dat de mijnwerkers als de wiede-weerga naar boven moesten vanwege gaslekken.
In de auto loopt de spanning soms op. Papa en mama worden moe en beginnen wat korter te reageren op de kinderen. Ook beginnen ze aanwijzingen te geven of roepen ze regelmatig: hou nou eens op! Of: zit stil! Of: ik word gek van jullie!
Hoog gevoelige kinderen zijn ook hier erg gevoelig voor. Ze denken soms zelfs dat de hemel op ze valt als er kortaf tegen ze wordt gesproken. Ze kunnen hier lang op herkauwen.

Uit je vertrouwde omgeving weggaan naar een nieuwe plek die je niet kent en waarvan je geen enkel idee hebt, vergt een omslag, die bij hoog gevoelige kinderen vaak langer duurt. In de nieuwe omgeving moet alles opnieuw worden ontdekt. Contacten leggen gaat soms moeizaam vanwege hun verlegenheid.
Ze kunnen een behoefte hebben aan een paar dagen rust, om stilletjes hun nieuwe leefstijl te gaan appreciëren. Dat wordt soms niet begrepen.
Vreemd eten wordt soms met moeite gewaardeerd.

Te warm? Te koud? Fel zonlicht? Verbrande huid? Een ander bed? Vreemde taal? Vreemde insecten? Het kunnen punten van belang zijn voor hoog gevoelige kinderen. En pas na enige tijd lijkt het hooggevoelige kind los te komen. Tegen de tijd dat het alles heeft ontdekt en zich kan ontspannen gaat het soms al weer bijna weg. Maar wel met een ervaring rijker. Als een hooggevoelig kind serieus wordt genomen in deze zaken helpt het. Het leert dan zijn grenzen steeds meer te verleggen en zal de volgende keer met minder weerstand meegaan.