Home => Lichaam & Geest => Parapsychologie => Ontwakend bewustzijn => Wie stuurt ons eigenlijk aan?

Wie stuurt ons eigenlijk aan?


Zijn we ons brein meneer Swaab?

Wat ooit in de negentiende eeuw begon met schedelmetingen door psychiaters die zich geplaatst wisten tegenover een oerkracht die de mens ook compleet knettergek kan maken, krijgt de laatste jaren een nieuw élan. De reden? MRI-scans en talloze onderzoeken die worden gedaan naar de beweegredenen van de mens. We zijn constant op zoek naar de oorsprong van ons (on)vermogen om van ons leven een perfect of gelukkig leven te maken.
De enorme vloed aan neurowetenschappelijke berichten is begrijpelijk. Naast de positieve effecten van de onderzoeken, we begrijpen onszelf immers steeds beter, mede doordat we de werking van ons lichaam steeds beter kunnen bevatten, ontstaat er echter een wel erg ééndimensionaal beeld van het wezen mens. Ten eerste borduren de meeste onderzoeken te makkelijk voort op eerdere onderzoeken (onbekende gebieden worden niet vaak aangeboord of bij toeval ontdekt), ten tweede zouden we bijna gaan geloven dat onze hersenen ons aansturen en de macht hebben om ons ziek of gezond te maken. Dat het brein dus ons bewustzijn is. Alsof ons brein ons aanstuurt en alles reguleert.
En dat nu, is volgens mij een grote vergissing.
Er is namelijk ook een visie dat onze geest ons ‘fysieke systeem’ aanstuurt. Deze visie gaat een stapje verder en eerlijk is eerlijk, ik hou van deze visie omdat ik van het leven houd.
We kunnen ons lichaam, en dus tevens onze hersenen, ook beschouwen als een middel, een voertuig of –nog mooier geformuleerd- als een behuizing, dat meestal wordt gecreëerd door onze ouders uit liefde of vanwege een kinderwens, om volledig tot ons recht te kunnen komen tijdens ons leven. Ik laat de spirituele discussie waar veel wetenschappers zo’n hekel aan hebben, bijvoorbeeld over bijna dood ervaringen, reïncarnatie en karma hier liever buiten beschouwing. Anders stoppen ze misschien met het lezen van mijn bijdrage.
Het brein is een cluster hersencellen waarin een uiterst complex netwerk neurale paden zorgt voor de aansturing van het fysieke lichaam. Ons bewustzijn, onze geest, heeft dit netwerk nodig om te kunnen functioneren in het lichaam. In onze jonge jaren is ons bewustzijn nog niet volledig in staat om dit te doen, want het is nog deels buiten het lichaam. De ouders en de omgeving van een kind nemen deze taak op zich. Op dit moment zijn veel kinderen ongelukkig omdat hun ‘behuizing’ nog niet in orde is, en opvoeding en onderwijs niet of onvoldoende inspelen op deze visie. Gelukkig kunnen de kinderen het later nog op orde krijgen, als ze daar voor kiezen. Het kost dan wel meer moeite… Je moet namelijk oude paden verwisselen voor nieuwe. En je moet er ook in geloven dat het mogelijk is!
Om ons juist te informeren, of een begin te maken met een nieuwe bewustwording – de volgende stap dus -, is het nodig dat er andere taal wordt gebruikt in de berichtgeving en onderzoeken. Bovenal moeten we stoppen met doen alsof we nu zeker weten hoe het werkt, want als er één ding zeker is, is dat we eigenlijk niets zeker kunnen weten. De geschiedenis laat dit immers zien. Dat wat een halve eeuw geleden als waarheid werd gezien, is nu bijvoorbeeld achterhaald.
Ik geef graag een voorbeeld.
Wetenschapper Mark Mieras vertelde over een onderzoek (in de Volkskrant van 19 maart jl,) waaruit blijkt dat drankzuchtige mensen die aanleg hebben om terug te vallen in hun ongeremde gedrag, kunnen worden gedetecteerd via een simpele scan. Naast het feit dat hij (of beter gezegd: het onderzoeksresultaat heeft dit aangetoond) wellicht gelijk heeft, zou ik er bij Mark voor willen pleiten voortaan anders te formuleren. Dit om de lezer te helpen inzichten te krijgen in het eigen ontwikkelend en aansturend vermogen. Hij stelt: ‘Als de hersenen aanleg hebben om terug te vallen, kan op voorhand een intensieve behandeling worden gekozen..’ Als we deze tekst als waarheid zien, zijn we dus eigenlijk slachtoffer van onze hersenen. Taal wordt bovendien onbewust opgenomen. Wat we hier lezen is een waarheid voor het onbewuste. Dat checkt niet op de werkelijkheid.
Ik pleit daarom voor deze formulering:
‘Als uit onderzoek blijkt dat het neurale hersennetwerk, dat betrokken is bij de regulering van begeerte naar drank en andere middelen, onvoldoende is ontwikkeld, kan een intensieve behandeling de aanleg van dit netwerk versterken. Dit netwerk wordt ook wel het beloningssysteem genoemd. (cognitieve) Training en behandeling helpen de client om dit netwerk te versterken. Dit is uit onderzoek of ervaring gebleken.’
Uiteindelijk heeft ook een journalist of wetenschapper een grote maatschappelijke verantwoordelijkheid. De taal waarin we spreken heeft namelijk grote invloed op de mens die haar leest.

Haastige formuleringen kunnen behoorlijke invloed hebben!

Sylvia van Zoeren

Initiatiefnemer Stichting Wijze Moeders

www.wijzeouders.nl


Sylvia van Zoeren

Sylvia van Zoeren – Alkmaar (NL)(klik om meer te lezen)

Sylvia van Zoeren is auteur van De Energy Switch De Zintuigenboom, hypnotherapeute – ze volgde een opleiding Neuro Linguïstisch Programmeren en Hypnotherapie – en werkt met gevoelige kinderen en volwassenen. Zeven jaar geleden startte ze haar fulltime praktijk, omdat ze een nieuwe weg in wilde slaan wat werk betreft.

www.de-praktijk.org

www.energyswitch.nl

Bekijk ook

Ik

Ik, de anderen en de wereld.

Betekent het eind der tijden soms: het eind van onze ongebreidelde materiële creatiekracht? De mens ervaart sinds een paar decennia een kracht in zich die kan maken (en breken). We gaan meer en meer inzetten op de positieve kracht. De negatieve kracht hebben we door en door leren kennen, denk aan de tweede wereldoorlog. Een culminatie van kwade energiëen werd daar zichtbaar!