Home => Spiritualiteit & Nieuwe tijd => Paranormaal => Persoonlijke verhalen - ervaringen => Sylvia Lucia – De hemel zal het weten

Sylvia Lucia – De hemel zal het weten


Sylvia Lucia - De hemel zal het wetenSylvia Lucia beschrijft in haar boeken hoe ze Oliver J.Lodge en een jongeman die Raymond heette als kind naast haar bed zag staan. Ze wist niets van het aardse leven dat zij geleefd hadden, behalve dat Oliver J.Lodge die ze Jezaibel noemde, een Engelse wetenschapper was geweest. (uitleg naam Jezaibel staat uitgebreid beschreven in het boek ‘De Hemel zal het weten’.)
Op latere leeftijd ontdekte ze dat Sir Oliver Lodge als persoon op aarde zijn hoofd boven het maaiveld had uitgestoken en dat hij bekend stond als een belangrijke wetenschapper. Ze was niet echt blij met dit gegeven omdat het haar geloofwaardigheid zou kunnen bemoeilijken.
Raymond bleek de zoon van Oliver Lodge te zijn die was omgekomen in de Eerste Wereldoorlog bij Ieper. Hij beweerde naaste ziel (volksmond tweelingziel genoemd) te zijn. Ook zei men beiden dat zij in haar vorige leven Lily Lodge was geweest. De dochter van Oliver Lodge en het zusje van Raymond Lodge. Lily Lodge overleed kort na haar geboorte.
Oliver Lodge was zeer geïnteresseerd naar de wetenschappelijke onderzoeken van het leven na de dood. Toen zijn zoon Raymond door een granaatscherf was geraakt en vlak voor een loopgraaf opzij in de loopgraaf viel, stierf hij na een doodstrijd van ongeveer acht uren, in de dichtstbijzijnde hulppost op 26-jarige leeftijd.
Oliver Lodge bezocht daarna bekende mediums die berichten doorgaven namens zijn zoon Raymond. Raymond gaf bewijzen door met een foto die genomen was en waarvan zijn ouders nog niet op de hoogte waren. Na enkele maanden bleek dat te kloppen.
Ook spreekt Raymond over de ontmoeting met Lily, waarvan hij heel veel houdt. Hij omschrijft haar als lang met goudbruine haren en hij zegt samen met Lily een geheim te delen.

Sinds de geboorte van Sylvia Lucia zag zij ‘de man met de sik/ korte baard’ naast haar bed zitten. Vaak zat hij een beetje scheef leunend op een stoel en ondersteunde zijn kin met zijn hand. Hij wreef met een vinger regelmatig over zijn baardje. Hij sprak zijn naam uit, maar omdat de naam een Engelse klank had maakte Sylvia van de klanken J. en loDGe, Jééz…
Zo ontstond de naam Jézaibel. Hij zei dat het niets uitmaakte en dat hij niet meer de persoon was die hij op aarde geweest was. Zijn wetenschappelijk interesse was weliswaar nog steeds groot, maar hij ontdekte dat veel medium niet zuiver waren. Zijn naam en ook de naam van Raymond Lodge werden ‘ijdel’ gebruikt bij seancés en Oliver Lodge besloot vanuit de sferen zijn dochter Lily bij staan als hoofdgids en haar samen met Raymond ontvankelijk te maken voor zijn berichtgevingen.
Al op zeer prille leeftijd herinnerde zij zich vorige leven die zij nog uit te werken had en ondertussen voedde Oliver Lodge haar op met de normen en waarden die hij belangrijk vond voor haar ontwikkeling. De woorden zuivere liefde en bescheidenheid bleven kernwoorden, maar ook was hij streng als het op aarde levensprocessen aankwam en hij zich terugtrok zodat zij zelf kon groeien in haar persoonlijke ontwikkeling.
Vragen van mensen op aarde kan ze vaak niet beantwoorden omdat Oliver Lodge haar daar geen antwoorden op geeft. Hij zegt dat alles wat de mens zelf doet of denkt zijn of haar toekomst bepaald. Zo is dat ook met de aarde. Wat de mensheid met de aarde doet zal men terugontvangen. Hij gelooft in eigen keuzes en eigen persoonlijke groei en houd zich voornamelijk bezig met het begeleiden van mensen die kort geleden zijn gestorven.
Raymond houd zich bezig met het opvangen van mensen die overlijden. Ook Sylvia Lucia wordt vaak betrokken in dit proces door middel van uittredingen. Raymond en Sylvia = Lily, dragen de geest van de overledene over aan Oliver J.Lodge.

Sylvia Lucia beweert dat Oliver J.Lodge en Raymond Lodge hun aardse leven hebben afgelegd en zich weer samengevoegd hebben met hun ziel. Zij bemoeien zich niet met seances en doen geen uitspraken over naderend aards onheil op grote schaal.
Oliver Lodge gedraagt zich meer als haar vader dan als een wetenschapper. Hoewel zijn interesse daarin nog wel groot is en die interesse droeg hij over via zijn dochter Lily, die opnieuw werd geboren als Sylvia Lucia op 3 mei 1963.

Het enige dat hij van haar verlangt is de afspraak die zij met zijn drieën hebben gemaakt. Het duidelijk maken aan mensen dat er een leven is na de dood. Dat aardse belangrijkheid geen rol meer speelt na de dood.
De boeken waarin zij haar uittredingen met hen beschrijft is bedoeld als troost.
Oliver Lodge en Raymond Lodge hebben de angst doorvoelt van de vele mensen die overgingen. De verwarring en de angst voor het sterven. Daar zetten zij zich nu voor in. Raymond had deze taak al eerder op zich genomen. Nadat hij was overgegaan heeft hij vele soldaten opgevangen. Soldaten die soms zelf niet eens begrepen dat hun lichaam gestorven was. Sommigen vochten gewoon door aan ‘de andere kant’.
Lily kwam terug als woordvoerster voor Oliver en Raymond Lodge.
Het feit dat Oliver Lodge een bekende Engelse wetenschapper is geweest doet in zijn berichten niet meer ter zake. Het is alleen belangrijk geweest dat hij een aardse bijdrage heeft geleverd tijdens zijn leven. Dat leven heeft hij los heeft gelaten en hij zich nu wijd aan ‘hemelse zaken’. Hij levert nu een bijdrage aan de wereld waarin hij nu leeft.

Oliver Lodge heeft haar altijd gewaarschuwd voor de opspraak die mogelijk zou kunnen komen. Mensen die niet begrijpen dat Oliver Lodge zich allang niet meer bezighoud met ‘belangrijkheid en aardse status’ zullen mogelijk met hoongelach reageren, zoals sommige wetenschappers ook op zijn onderzoeken naar het leven na de dood gereageerd hebben.
Daarom beschrijft Sylvia Lucia haar ervaringen met hen alleen in haar boeken en houdt ze zich afzijdig van de media om haar zuiverheid te beschermen.


Sylvia heeft reeds een aantal boeken geschreven, je kan ze online bestellen bij Symbolic Books

Bekijk ook

Uittredingen: Mijn persoonlijke ervaring

Uittredingen: Mijn persoonlijke ervaring

Vroeger was ik veel bezig met uittredingen. Eerst per ongeluk later bewust. Mijn manier was om op mijn rug op bed te gaan liggen. Mijn ogen dicht. En dan komt het moeilijkste: Nergens aandenken, je hoofd volledig leeg maken. Op het moment dat je eraan denkt dat je nergens aan mag denken, ben je al aan het denken.