Laughter / Lachen

De lach is eeuwig, het leven is eeuwig, het feest gaat door. Er komen andere spelers maar het drama wordt vervolgd. Jij lacht, na jou lacht iemand anders maar de lach verstomt niet. Jij viert feest, na jou viert iemand anders feest maar het feest gaat door. Het bestaan is continu, het is een continuüm. Het kent geen enkele onderbreking. Geen dood is dé dood, omdat elke dood een nieuwe deur opent: hij is een begin. Aan het leven komt geen eind, er is altijd weer een nieuw begin, een wederopstanding.

Als je je droefheid weet te transformeren in feestelijkheid, zul je ook je dood kunnen transformeren in een wederopstanding. Leer die kunst zo lang er nog tijd is.

Ik heb horen vertellen over drie Chinese mystici. Niemand kent nu nog hun naam en niemand heeft ooit geweten hoe ze heetten. Ze stonden alleen bekend als de `Drie lachende heiligen’ want ze deden nooit iets anders dan lachen. Die drie mannen waren werkelijk schitterend om te zien als ze schuddebuikend lachten. En hun gelach werkte aanstekelijk op anderen. Het hele marktplein begon mee te lachen. Had het enkele momenten geleden nog een onaantrekkelijke plek geleken, met mensen die uitsluitend aan geld dachten, dan veranderde dit op slag met de komst van de drie gekke mannen. Nu vergaten de mensen gewoon dat ze waren gekomen om te kopen en te verkopen. Niemand maakte zich druk om eigen voordeel. Een paar seconden lang ging er een nieuwe wereld open.

Ze trokken door heel China, van stad naar stad, van dorp naar dorp, enkel om de mensen aan het lachen te krijgen. Verdrietige mensen, kwaaie mensen, hebzuchtige mensen, jaloerse mensen, ze begonnen allemaal met hen mee te lachen. En velen voelden dat dit de sleutel is: dit kan je transformeren. Toen kwam in een dorp een van de drie te overlijden. De dorpelingen staken de koppen bijeen en zeiden: `Nu zul je wat beleven. Nu willen we wel eens zien of ze nog lachen. Hun vriend is gestorven, nu moeten ze wel huilen.’ Maar toen ze eens een kijkje gingen nemen, zagen ze de twee mannen dansen, lachen en de dood vieren. De dorpelingen zeiden: `Dit gaat te ver. Lachen en dansen wanneer iemand gestorven is, is de spot drijven met iets heiligs.’ De twee mannen zeiden: `We hebben ons hele leven met hem gelachen. Hoe kunnen we op een andere manier dan deze afscheid van hem nemen? We moeten wel lachen, we moeten wel plezier hebben, we moeten wel feestvieren. Dit is het enige vaarwel dat passend is voor een man die zijn hele leven heeft gelachen. We zien hem niet als dood. Hoe kan de lach sterven, hoe kan het leven sterven?’

Toen moest het lichaam verbrand worden en de dorpelingen zeiden: `We zullen hem wassen zoals het ritueel voorschrijft.’ Maar de twee vrienden zeiden: `Nee, onze vriend heeft gezegd: “Laat alle rituelen achterwege, trek me geen andere kleren aan en was me niet. Leg me gewoon zoals ik ben op de brandstapel.” We moeten zijn aanwijzingen opvolgen.’

En toen vond er opeens een formidabele happening plaats. Toen het lichaam op de brandstapel werd gelegd, haalde de oude man zijn laatste streek uit. Hij had onder zijn kleren machtig veel vuurwerk verstopt en opeens was het feest! Toen begonnen alle mensen uit het dorp te lachen. De twee gekke vrienden stonden te dansen en hele dorp wilde niet achterblijven. Het was geen dood, het was een nieuw leven.

uit de Osho Transformatie Tarot
…inspiratie voor het speelse in elke dag