Veel hoog sensitieve personen merken dat ze moeilijk hun aandacht bij iets kunnen houden.

In vakjargon heet het dat hun aandachtsboog te kort is en ze zich te weinig kunnen concentreren.

Volgens mij hebben hoog sensitieve personen erg veel aandacht voor hun omgeving. Ze kunnen of helemaal ergens in zitten of juist voortdurend met hun aandacht buiten zichzelf gaan. Ook is het mogelijk dat ze van de hak op de tak hun aandacht versnipperen, en daardoor steeds ad-hoc beslissingen nemen. In het laatste geval kan het zijn dat ze erg veel losse eindjes in hun hoofd hebben, die ze steeds proberen te verbinden met elkaar, wat niet altijd lukt. Vooral dit levert concentratieproblemen op.

Beelddenken

Vorige week was er een man van 45 in mijn praktijk. Al pratend kwamen we uit op de term beelddenken. Hij erkende dat hij soms zoveel details waarneemt dat het hem duizelt. Ook ziet hij plaatjes bij alles wat ik vertel.

Hij kreeg gedurende ons gesprek ineens zoveel input, dat hij tijd nodig had om te ‘levelen’, zo noemde hij het. Maar die tijd kreeg hij niet. Terwijl hij juist graag nog wat wilde doordenken over wat ik hem vertelde, ging ik voort. Frappé, frappé… toujours… En hij hoorde steeds nieuwe informatie waarop hij het liefst meteen zou willen reageren.

Wanhopig probeerde hij te onthouden wat hij wilde zeggen, voor als hij er eindelijk tijd voor zou krijgen, ware het niet dat ik alweer verder in het betoog zat. Als hij reageerde moest hij soms lang zoeken naar de juiste termen. Soms draaide hij woorden per abuis om. Of struikelde hij over zijn woorden.

‘Ik krijg er geen beeld bij’

Daar kwam bij dat we elkaar niet altijd goed begrepen. Mijn betoog leverde hem beelden op die niet altijd met die van mij overeenkwamen. Hij had veel denkwerk te verrichten, waarbij hij dus ook nog eens werd uitgedaagd om ondertussen zijn reactie te formuleren. Op een bepaald moment zag ik een lege blik in zijn ogen verschijnen. Alsof hij er niet meer was. Ik vroeg hem of hij mijn betoog had kunnen volgen. Nee, dus. Hij ‘zag’ niet wat ik bedoelde. Bij veel hoog sensitieve mensen gaat visueel waarnemen boven luisteren.

Ik deed een proefje: ik pakte een dichtbeschreven boek. Veel tekst, kleine letters op tegenoverliggende pagina’s. Weinig witruimte. Wat valt je op vroeg ik?

Hij keek even en zei onmiddellijk: het woordje GOD.

Nu was dit het enige woordje dat op die dichtbeschreven pagina’s kapitaal was gedrukt. Ik ging voort met mijn betoog waar hij allang niet meer naar luisterde: hij was benieuwd geworden naar de reden waarom dit woord op die pagina stond.

Hij gaf even later toe dat hij niet graag las. In dit geval zou hij niet eens zijn aandacht kunnen richten op de eerste zinnen, omdat zijn wens te willen weten waarom dat woordje daar stond hem steeds uit zijn concentratie zou halen. Zijn aandacht verspringt dan steeds, van de zin die hij moet lezen naar het woordje GOD dat zijn aandacht heeft gevangen.

Sub-assertief reageren als reactie op een blackout

Even later begreep hij dat dit waarschijnlijk de reden was dat hij veel te vaak sub-assertief reageert: omdat hij meer tijd nodig heeft om informatie tot zich te laten doordringen, te checken of hij op een lijn met zijn gesprekspartner zit en zijn reactie steeds moet ‘bijwerken’, komt hij steeds tijd te kort.

Hij vertelde dat hij heel vaak met een geïrriteerd gevoel een vergadering uitgaat bijvoorbeeld: hij reageert óf impulsief óf bedenkt pas achteraf dat hij natuurlijk dit of dat had moeten zeggen. Of: hij droomt weg (dit heet overigens oriëntatiestoornis uit vermijding, je kunt je niet oriënteren op de input). Daardoor komt hij niet voldoende aan bod met zijn ideeën of ervaart hij vaker dan anderen conflicten. Want in zijn lijf bouwt zich soms een bommetje op, dat wil knallen. Af en toe gebeurt dit ook, dan laat hij anderen niet uitpraten, breekt halverwege zinnen in om zijn betoog toch te kunnen starten. Bang als hij is dat hij anders kwijt zal raken wat hij wil zeggen als reactie, maar soms uit regelrecht ongeduld. Herkent u dit?

Black out!

Bij de verwerking van te veel prikkels ontstaat soms een blackout in het prikkelverwerkingsysteem in het brein. Je stopt even met denken en vindt de woorden niet meer die je graag zou willen zeggen. Er worden geen verbindingen meer geactiveerd tussen de beide hersenhelften, je gaat uit de situatie of je reageert soms alleen nog maar impulsief. Kortom: wegdromen of gepikkeld raken.

Nu de cliënt tegenover me meer wist over beelddenken, alles tegelijk waarnemen (vooral in situaties met anderen) en dat visuele waarneming voor auditieve waarneming gaat in dit geval, kwam er een acceptatie van zichzelf op gang. Hij snapte ineens ook veel beter waarom hij zich op school vaak ongemakkelijk had gevoeld omdat het moeilijk was voor hem om bij de les te blijven. Ik noemde hem een emotionele, holistische denker, in plaats van een logische, gestructureerde denker. Niks mis mee…

Hij leerde de Energy Switch toe te passen, een methode die ik in de workshops aan hoog sensitieve personen leer. Zodat hij met zijn aandacht bij zichzelf kan terugkeren. Hij oefende met mij: hij nam af en toe zijn eigen energie terug van mij. Hij werd meteen kalm en kon goed bij zichzelf blijven. Nu blijft dit een abstract iets voor velen, energie is immers een abstracte beleving. Je kunt ook denken dat je aura (jouw eigen persoonlijke ruimte) op een acceptabele afstand om je heen is, een armlengte groot en niet steeds de hele ruimte vult. Zo hou je je aandacht ook bij je.

Of je probeert je lichaam te blijven voelen. Je concentreren op je rug helpt!

Ook kreeg hij een paar standaardzinnen van me mee die hij kan gebruiken in voorkomende gevallen:

Ik wil hier wat langer over nadenken. Ik kom er straks op terug.

Kun je nog eens herhalen wat je net zei?

Ik kan niet meteen antwoord geven, ik heb even tijd nodig om de informatie te verwerken.

Kan het wachten?

Ik wil hierover eerst goed nadenken. Ik neem straks contact met je op.

Tenslotte vroeg ik: is het erg als je vergeet wat je net wilde zeggen? Gebeurt er dan een ramp? Hij moest natuurlijk ontkennend antwoorden. Je kunt steeds opnieuw beginnen!

Veel goeds allemaal!

Sylvia van Zoeren

hypnotherapeut

<SPAN style=”FONT-FAMILY: ‘Arial’,’sans-serif’; FONT-SIZE: 10pt”>

Kijk ook op www.energyswitch.nl voor de workshops in België en Nederland.

Of op www.wijzemmoeders.nu voor ondersteuning in Nederland aan hoog sensitieve kinderen.