Home => Spiritualiteit & Nieuwe tijd => Paranormaal => BDE - Dood- Reïncarnatie => Persoonlijk: Het sterven en/of doodgaan

Persoonlijk: Het sterven en/of doodgaan


Men zegt bij hartstilstand dat die persoon dan overleden is maar wat in feite in eerste instantie gebeurd is de ziel vertrekt maar blijft met een zilveren koord verbonden met het lichaam maar als reanimeren niet meer lukt of iemand is erg oud of te erg gewond dan verbreekt god die zilveren koord ook wel fluidekoord genoemd.

Omdat ook ik een hartstilstand had is mijn ziel ook op reis gegaan [lees maar in mijn bde verhaal],maar mijn koord wilde niet breken daarom moest ik terug in mijn lichaam wat mij erg speet maar het was mijn tijd nog niet daarom noemt men deze ervaring een [bde].

Wanneer het allemaal op de klassieke manier verloopt sterft iemand een natuurlijke dood en word het zilveren koord verbroken en begraven wij het stoffelijk overschot of cremeren het.

En gaat de ziel naar het licht. Maar gebeurd het op een andere manier te jong-ziekte-ongeval,

Dan vinden wij het vaak zo oneerlijk van god omdat wij dan meestal zeggen waarom, er zijn zoveel misdadigers die gewoon blijven leven en doorgaan met hun slechte activiteiten daarop

Zeg ik als voorbeeld stel dat een kind overlijd aan wiegendood dan is dat voor de nabestaande iets verschrikkelijks maar ook dat kind had bij geboorte een levens bestemming die alleen god weet,het kan wel zo zijn dat er een periode in dat kind,s leven komt waardoor er veel leed of wat voor ernstigs er voor dat kind in het vooruitzicht had gelegen waarvan god in al zijn liefde dat kind tot zich neemt om het al dat leed te besparen .

Maar wij denken daar niet bij na en vinden het op het moment oneerlijk van god[moeilijk he]

Wat betreft de misdadiger,s komen die er niet ongestraft af hoor ze worden veroordeeld en gaan vaak nadat ze hun straf hebben uitgezeten weer in de fout maar in principe zijn ze een les aan het leren over het leven wat ze leiden dat doen wij allemaal trouwens,maar ook voor zo,n misdadiger komt ooit de tijd dat hij of zij sterft en krijgt ook die persoon zijn levensfilm te zien als die persoon overgaat en heeft dan de keus het te aanvaarden wat er getoond word of het hoofd word afgewend als zijnde het niet willen zien/accepteren wat zijn of haar leven is geweest bij niet willen accepteren komt zo,n ziel in de schemerzone terecht maar zal steeds weer met liefde benaderd worden om zijn of haar verleden te accepteren men word in het licht niet veroordeeld of gestraft alleen bijgestaan vol met liefde en als men uiteindelijk het op kan brengen om het geleefde leven vol met fouten en tekortkomingen te accepteren dan is het licht de beloning en heeft zo,n ziel een les geleerd dit is mijn overtuiging maar die hoef je natuurlijk niet te delen daar zal iedereen wel verschillend over denken.

Daarom nu iets over mijn eigen ziel.

Ik ben een man van 54 en mijn wieg stond in een onbewoonbaar verklaarde woning,ons gezin bestond uit tien personen mijn opoe woonde bij ons in en ook een zus van mijn moeder ik had vijf zussen vader en moeder en ik maakt tien.

Er werd mij vaak voor gehouden [dat kan jij toch niet] en als je dat maar vaak genoeg hoort ga je het ook daadwerkelijk geloven en loopt jou zelfvertrouwen een enorme deuk op tel daar bij op dat het bij ons thuis armoe troef was want mijn vader moest het natuurlijk wel voor tien monden verdienen.die onzekerheid heeft mijn huwelijk op den duur gekost ik ben dan ook mijn hele leven bang geweest voor liefde geven of ontvangen om dat ik heb ervaren dat het zoveel kapot kan maken en gemaakt heeft door die personen die alleen om eigen belang iets geven en dat het niet uit het hart komt.

Ik zit wel eens weg te dromen en waan mij dan naast een lieve vrouw naast haar op de bank en dat ik dan even mezelf mag en kan zijn zonder vooroordeel maar daar ga ik liever niet verder op in want dan stel ik mij kwetsbaar op [als ik dat nu al niet gedaan heb].

Maar die onzekerheid heeft mij nu gebracht waar ik nu ben zo achter mijn toetsenbord ik heb altijd gedacht dat dit alles bij mij hoorde maar daar denk ik nu anders over [alles heeft een doel in het leven]zo ook mijn leven voor mijn [bde] het is geen toeval dat ik na vier levensbedreigende situatie,s nog leef TOEVAL BESTAAT NIET ik leef niet door toeval ik leef om mijn taak die mij toebedeeld is te volbrengen.

Velen zijn bang voor de dood ,bang voor het onbekende ,bang voor de duisternis die hen dan mogelijk wacht maar dat is de onzekerheid die men heeft of mogelijk gehoord of gelezen heeft,maar ik weet beter.

Er reed iemand naast mij op een paard terwijl ik bang ben voor paarden wij reden samen het licht tegemoet ik zeg je dat niemand alleen die tunnel naar het licht ingaat.

Niemand zal het pad hoeven te bewandelen zonder hulp ,iedereen zal het zien als voor hem of haar de tijd gekomen is .

Het licht de vreugde van het weerzien en de schoonheid die daar heerst en je zal het ervaren omdat de dood een pijnloze ervaring is .

De angst om bij die gene die je achterlaat weg te gaan bij hen die van je houden zal verdwijnen want je zal ze nog steeds kunnen zien al zien ze jou niet .

Je zal nog steeds bij hun leven betrokken kunnen zijn en zien hoe ze opgroeien en je zal ze op de een of andere manier kunnen steunen [dat voelen ze in hun hart] en vertel jij via hun innerlijke stem ,dood is geen straf je gaat een nieuwe reis maken je plaats was immers al bij je geboorte besproken en je hoeft niet alleen te reizen je zal niet alleen aankomen ,bij aankomst zullen altijd zielen op je wachten en jou verwelkomen en je zal de liefde voelen ,en het geluk voelen en de vreugde ervaren omdat je veilig bent thuisgekomen.

Dit is ons aller beloning voor onze moeilijke taak die wij hebben volbracht,dus als je een stem in je hoofd hoort fluisteren,kijk dan naar het licht en je zal als vanzelf naar dat licht toegetrokken worden,en je zal opgewonden stemmen horen.

Want zij die op je wachten staan in feite klaar om jou geboorte te vieren in het licht,en je zal ervaren dat het voelt alsof je thuis gekomen bent.

Lieve mensen ik heb daarvan een glimp op van mogen vangen en de liefde mogen voelen,maar ik moest terug omdat mijn zilveren koord niet wilde breken,wat mij erg speet.

Ik moest terug in mijn lichaam om de taak die mij toebedeeld is af te maken een taak welke na mijn bde pas duidelijk werd.

Het uitdragen van wat ik gezien en ervaren heb ook al zullen er nog velen twijfelen over het bestaan van leven na de dood,dan hoop ik juist dat ik die mensen aan het nadenken gezet heb ik wil niemand iets aan praten dus als iemand hierop reageert is dat je eigen vrije keus om mijn overtuiging dat het leven na de stoffelijke dood niet ophoud lief mens dan begint het pas.

Veel liefs en wijsheid koos.

Je kan mij altijd contacteren via “contacteer mij”

Bekijk ook

Zijn bijna-doodervaringen bovennatuurlijk?

De auteurs geven toe dat er voor bijnadoodervaringen ook normale medische en psychiatrische verklaringen zijn, en dat ze zelfs experimenteel kunnen uitgelokt worden. Toch concluderen ze dat die verklaringen niet volstaan, omdat in hun studie slechts een kleine minderheid van de zieken verklaarde deze fenomenen ervaren te hebben.