Engelenkoren (Hiërarchie) : De tweede triade

In alle overleveringen van de engelenleer is sprake van een opklimmende hiërarchie van verschillende orden (of koren) van engelen. Wat betreft de namen en aantallen van de koren zijn er veel verschillende versies.
De bekendste christelijke versie werd in de 5de eeuw uitgewerkt door Dionysios de Areopagiet, een Syrische monnik die het systeem uitvoerig beschrijft in zijn boek

De hemelse hiërarchie:
Deze versie is ontstaan en door gegeven door Paulus. Paulus heeft in Athene een geheime school opgericht, de Areopagasus. Op deze school werd aan de leerlingen de kennis doorgeven die Paulus in de geestelijke wereld had opgedaan. Waarover Paulus in het openbaar niet wilde spreken, omdat de mensen dat gewoon niet wilden of konden begrijpen.
Het stelsel bestaat uit negen koren, die in drie triades zijn gegroepeerd.

De tweede triade bestaat uit :

1. De overheden – Kyriotètes.

   
   De engelen van dit koor, die ook wel de ‘heerschappijen’ of ‘heren’ worden genoemd, of Hashmallim in de Hebreeuwse leer, streven naar de hoogste genade en weerspiegelen het verlangen om boven de aardse waarden uit te stijgen.
   Ze zouden het gebied bewonen waar de geestelijke en fysieke niveaus in elkaar over beginnen te gaan en controleren de taken van de engelenkoren onder hen. Hun heersers zijn Zadkiël, Zachariël en Teratel.
   
   Deze orde verdeelt de taken der engelen. Zij zijn heerser en bestuurders van de wereld. Daarom worden zij vaak afgebeeld met een scepter.De heerschappijen bezitten een koninklijke waardigheid, maar zij volgen het goddelijk plan en oefenen hun heerschappij altijd uit volgens de Almachtige.
   
   

2. De Krachten – Dynameis.
   

   De engelen van het koor van de krachten zijn verantwoordelijk voor de bewegingen en cycli van alle sterren en planeten van het heelal.
   Ze beheren alle natuurwetten en zijn daarom verantwoordelijk voor de wonderen die met deze wetten breken.
   In de kabbala worden ze de Malachim of Tarshishim genoemd. Ze weerspiegelen alle idealen van de kracht; de moed van helden en de deugdzaamheid van heiligen. Hun regenten zijn onder andere Rafaël, Barbiël, Sabraël en Hamaliël.
   
   

   De krachten staan bekend als “de Malakim”, “Dynameis” of de “Tarsjisjim”. De aartsengel Michaël heerst over deze krachten. Zij lijken op de beschermengelen, want net als deze ondersteunen zij het goede en helpen in noodsituaties. Deze engelen schenken des Heren zegeningen van boven; meestal in de vorm van wonderen. Er wordt beweerd dat zij moed schenken wanneer de nood het hoogst is. Zij verschijnen bij Christus hemelvaart waar twee van deze engelen Hem begeleiden. In het verhaal van Adam en Eva valt te lezen dat twee krachten bij de geboorte van Kaïn als voedvrouwen fungeerden.
   
   

3. De machten – Exousiai.
   

   De engelen van dit koor zijn verantwoordelijk voor het bewaken van de paden die naar de hemel leiden en voor het geleiden van verdwaalde zielen naar deze paden.
   Ze houden de wereld in balans en verdedigen haar voortdurend tegen demonen.
   Ze hebben de macht gekregen om zowel te straffen als te vergeven en misschien zijn zij het die ons soms wakker schudden als we van het rechte pad afdwalen.
   Ze weerspiegelen het verlangen om zich tegen het kwaad te verzetten en goed te doen.
   Kemuël en Verchiël zijn enkele van de aanvoerders van de machten.
   Zij hebben als taak de hemelse sfeer te beschermen tegen de negatieve invloeden van de aardse sfeer. Daarom worder zij “hoeders van de grens” genoemd en zijn ze soms afgebeeld met een zwaard.
   De belangrijkste engel van de machten is Chamaël