Stigmata (bron: Wikipedia)
Stigmata is een uit het Grieks afkomstig woord; van στιγμα, wat “(brand-)merk” betekent. Een andere betekenis is “schandvlek”. In beide betekenissen komt het woord stigma in onze taal voor.Stigmata zijn rode plekken, zweren of al dan niet bloedende wonden die optreden bij christelijk religieuzen, op de plaatsen van de verwondingen die, volgens de Bijbel, werden toegebracht aan het lichaam van Jezus tijdens zijn kruisiging. Er zijn vele meldingen van gevallen waarbij mensen stigmata “kregen” aan handen en/of voeten.
Soms wordt in plaats van het woord stigmata ook de term “kruiswonden” of “de wond(er)tekenen Gods” gebruikt.
Door de eeuwen hebben zich meer dan 500 gevallen van stigmatisatie voorgedaan, waarbij soms in de christelijk religieuze opvatting wordt gemeend dat de getroffenen dezelfde wonden vertoonden als Jezus. Het eerst bekende geval deed zich voor in het jaar 1222 bij Stephen Langton uit Engeland.
Franciscus van Assisi had de wonden voor het eerst in 1224 in La Verna in Italië. Zeer bekend zijn Therese Neumann en Pater Pio (1887-1968). In België kent men nog Marie d’Oignie, Christina Mirabilis en de heilige Elisabeth van Spalbeek (1247 – 1313), een zuster uit de abdij van Herkenrode, die de bekendste is. Haar feestdag is op 21 oktober en haar beenderen liggen in Dinant begraven. Recentelijk zou zich ook stigmatisatie hebben voorgedaan bij Broeder Roque (1968-1996), een Colombiaans lid van The Sons Of The Sons Of The Mother Of God uit Villavicencio (Colombia) en Lilian Bernas uit Canada die beweert zijn eerste stigmatisatie in 1992 te hebben meegemaakt.
Pater Pio
Op 23 september 1968 stierf pater capucijn “Pio da Pietrelcina” in San Giovanni Rotondo in Italie op de leeftijd van 81 jaar. Tijdens zijn begrafenis waren meer dan 100.000 mensen aanwezig. Deze pater had niet alleen de stigmata ontvangen op 20 september 1918 waar regelmatig licht uitstraalde maar uit zijn lichaam kwam ook een zeer aangename geur die vele mensen “het parfum van het paradijs” noemden. De ene keer was het rozengeur een andere keer viooltjes of lelies of lavendel.
Net als bij Therese greep het lijden van de Christus Pater Pio steeds heel erg aan. Ook zijn eigen leven was er een van puur vernedering, het heeft zeer lang geduurd voor de kerk zijn wonderen herkende! Als hij de mis opdroeg had hij steeds halve wanten aan om zijn wonden te verbergen, hij had ook een wonde in zijn zijde (afkomstig van de lans) van 6 a 7 cm lang en 2 tot 3 cm breed. Zijn wonden zijn 50 jaar bij hem gebleven en verdwenen pas bij zijn dood!
Gedurende al die tijd genazen zij niet noch vormden ze littekens, volledig in strijd met de natuurwetten. En wonder boven wonder bij zijn dood waren de wonden volledig terug gaaf zonder littekenvorming, men had er geen verklaring voor. Over Pater Piozijn boeken genoeg geschreven ik blijf dus nu alleen stilstaan bij zijn stigmata! Wat veroorzaakt nu deze wonden? Volgens de parapsychologie ontstaan deze wonden door autosuggestie een soort van geesteskracht en dit is wel degelijk aanneembaar…
Enkele vaststellingen:
- Bijna iedereen die de stigmata heeft gehad is katholiek van overtuiging of zeer gelovig!
- Allen waren ze erg aangedaan door het lijden van de Christus.
- Bijna alle gesigmatiseerden leefden van de H. Hostie. (katholiek gebeuren)
- Verwonderlijk is dat de gestigmatiseerden allen de wonden ontvangen in de handpalm zoals op de vele Christusbeelden en niet in de pols zoals bij Christus wel het geval was.(De handen zouden afscheuren!)
Conclusie:
Stigmata ontstaat dus door pure geesteskracht en denkvermogen!
Jozef Rulof een ziener overleden in 1952 gaf daar zelfs ooit het bewijs van. Toen deze in Amsterdam een trancelezing gaf (het lichaam wordt dan gebruikt door overleden entiteiten, in dit geval een meester van het licht Zelanus genaamd) over Christus en het Al, concentreerde de meester zich op de Christus en spontaan ontstonden de wonden op het lichaam van het medium in dit geval dus Jozef Rulof. Iedere toehoorder kon deze zien en betasten! Een mens is zoals hij denkt zegt het spreekwoord.
Daarom is het dus ook niet verwonderlijk dat stigmata (meestal) alleen bij katholieken ontstaat, op enkele uitzonderingen na! Eén van de redenen waarom de kerk heel sterk gekant was tegen de film “Stigmata” die in het jaar 2000 in première ging! Daarin krijgt een atheïste de stigmata, alleen ontstond het hier wel door geestelijke bezetenheid en niet door die vrouw haar denken, wat dus wel kan, zie maar het voorbeeld dat ik daarjuist aanhaalde met Jozef Rulof! Trouwens bij het verbod van deze film zal ook wel rekening gehouden zijn met het evangelie van Thomas dat de hoofdbrok vormt van de film en apocrief is volgens de kerk. Maar wel de letterlijke woorden van Jezus bevat dat kerken helemaal niet nodig zijn, maar dat is weer een ander verhaal!